آگاهی از قوانین و مقررات: یک مبارز باید از تغییرات مختلف در اوزان، ابعاد محوطه شیاپ‌جانگ، تعداد داوران، قوانین وزن‌کشی، امتیازات، اخطارها، علائم، حتی هوگو و غیره، مطلع باشد تا در هنگام برخورد با هرکدام از موضوعات دچار مشکل و سردرگمی نگردد.
· نوع و سطح مسابقه: مسلماً سطح مسابقات استانی، کشوری و یا بین‌المللی با یکدیگرتفاوت داشته و در تصمیم‌گیری و برنامه‌ریزی ما مؤثر خواهد بود. همچنین مسابقاتی نظیر لیگ که درآن بازیکن می‌بایست چندین بار در سطح ایده‌آل قرار داشته باشد با مسابقاتی مثل تورنمنت‌ها که فقط در یک یا دو روز برگزار می‌شوند، برنامه‌ریزی یکسانی نخواهد داشت.
· شناخت حریفان و سطح فنی آنها: چنانچه مسابقه داخلی باشد، شناخت حریفان ساده است. درخصوص سایر مسابقات نیز با کمی جستجو می‌توان در مورد سایر بازیکنان و شیوة مبارزه‌شان اطلاعات باارزشی بدست آورد.
· ارزیابی محل مسابقه: تفاوت‌های جغرافیایی گاه چنان زیاد و متغیراست که می‌تواند اثرات بیولوژیکی فراوانی بر ما بگذارد. برای مثال فرض کنید محل تمرین و زندگی‌تان درمنطقه‌ای سردسیر قرار دارد و می‌بایست در منطقه‌ای گرمسیر و یا شرجی مسابقه دهید. یا از نظر زمانی تفاوت چشمگیری با محل مسابقه داشته باشید. مثلاً وقتی‌که در محل زندگی شما شب است، در همان زمان محل مسابقه صبح یا ظهر باشد، بنابراین ساعت طبیعی بدن، شما را دچار مشکل می‌سازد.
· تعیین سطح آمادگی جسمانی و تکنیکی خود: تعیین میزان آمادگی جسمی بوسیله آزمون‌های استاندارد، این امکان را به شما می‌دهد تا برنامه دقیق‌تری جهت آماده‌سازی تدوین نمائید، نیازهای خود را بشناسید و درصد شدت و مدت تمرین بر روی هریک از فاکتورهای آمادگی جسمانی را مشخص سازید.
· تعیین زمان موجود: با مشخص کردن زمان موجود و در اختیار تا برگزاری مسابقه، می‌توانیم در انتخاب نوع برنامه‌ریزی و تمرین خود دقت بیشتری داشته باشیم و به تناسب کوتاه و یا بلند بودن این زمان، قاعدتاً نوع برنامه آماده‌سازی نیز متفاوت می‌باشد.